Reggio Emilia

Bir gün uzun uzun anlatacağım ne olduğunu. Ama bu gün, o gün değil..

Hızla bir duyuru yapıp, kaçacağım.
Benim son bir yıldır yoğun şekilde üzerinde çalıştığım Reggio Emilia ilhamlı atölye çalışmalarımdan "Çocuğun mekanla iletişimi"  projesinin sergisi devam ediyor.Nerede? Yıldız Teknik Üniversitesi'nde.

Facebook ve twitterda şöyle tanıtmıştım projeyi:


Çocuklar mekanla nasıl iletişim kurar?" , "Mekanı nasıl keşfeder ?" ve "Mekana dair bilgilerini nasıl oluşturur?" sorularının cevabını aramak için 3, 4, 5, 6 yaşındaki çocuklarla birlikte Yıldız Teknik üniversitesinde bir proje gerçekleştirdik. Daha doğrusu projenin kendisi çocuklardı. Hiç bir yönerge vermedik, sadece onları gözlemledik ve bolca şaşırdık. Gözlemlerimizi bir sergi ile projeni gerçekleştiği koridorlarda paylaşıyoruz (Yıldız Teknik üniversitesi Mimarlık fakültesi /Beşiktaş) 

Şöyle de bir afişini yaptım, sergi için:

Afişteki o tuğla parçalarını boyayıp sonra onları fotoğraflayan ve bu fotoğraflardan çeşitli kompozisyonlar kuran, kişi Grafik sanatçısı Aylin Önel.
Arkadaşım olur kendisi, bu nedenle,senin şu tasarımının üzerinde bizim çocuklar gezinebilir mi diye sorduğumda kabul etti hemen. Aylin ile ilgili söyleyecek daha bin dünya şey var aman onu bisözlük e saklıyorum. Biliyorsunuz H harfini yazdım sadece.  A harfinde Aylin i anlatacağım.

Bu projeyi, Meşepalamudu Çocuk Evi çocukları ve öğretmenleri ile birlikte gerçekleştirdik.Bu sene sadece bu değil "Benim ağacım, Ağaç benim" ,"Yemeklerin dili" diye adlandırdığım iki proje daha yaptık birlikte. Her projeyi yaklaşık iki ay kadar gözlemledik dokümante ettik, ki aslında tüm sene devam ettirebilecek zenginlikte proje konuları bunlar ...

Kısaca yazıp çıkacağım demiştim,olmadı.
Şu sıralar ne plan yapsam uyamıyorum o plana.
Ben de akışına bırakıyorum.