her şey böyle başlamıştı..

İşi gücü bırakıp ne zaman biteceğini bilmediğim bir seyahate çıkmıştım. "Biraz uzaklaşayım da ne yapacağıma o zaman karar veririm"  fikri çok parlak bir fikir gibi gelmişti O sırada:).  Yanıma defterler almıştım hem gördüklerimi yazacaktım hem de yıllardır çizmemiştim, elim biraz acilsa fena olmazdı. Son 4 yıl  hesap yapmak icin ya da birine hızla bir şey anlatma icin kalemi kagıdı elime almıstım.. Hep acelem vardı o vakitler.  Hep birşeyleri yetiştirmeye çalışırdım. Çizemezdim. Okuyamazdım. Hatta hatta seyredemezdim bile.. muhtesem dikkat dağınıklığım ve ben oyle telas icinde yaşayıp giderdik.

neyse iste defterler ve kalem vardı yanımda ..ve hic bir sey icin de acelem yoktu. yetisecegim bir toplantı, sunus yoktu... surekli calan ve beni yerimden hoplatan telefon sesleri yoktu. sadece kalem ve kagıt vardı.. ben de yazmaya cizmeye basladim.

sonra ne mi oldu? 

hahaha hic bir sey tabiki.. ben yazmaya ve cizmeye devam ettim.. aklıma ne yapacagıma dair en ufak bir fikir gelmedi :).. yanıma aldıgım defterler bitti yenilerini aldım   sonra yenileri bitti. daha yenilerini aldım.

  

seinfeldian  :)

ozgur kadin heykeli.. digereli gorulmuyor ama megersem kanunlar kitabi varmis diger elde.. diyorum  hep ben bir seyi cizince görmeye basliyorum diye.. yoksa bos bos bakiyorum cogu zaman demek ki..

bir posetin uzerinde vardı bu teknik..yoksa bu bina ciz ciz bitmez...

neden bilmem biraz boyle vahsice seyler cizmeye basladim bir ara.. sanirm donersem beni  yiyecek bir takim canavarlar oldugunu dusundum.. 

arzuyla beyhan da cok hayalperestti canim..dolmusa biner gibi balona binerlerdi..

ben kuzey guney amerikada gezerken arzu da afrikadaydi.. yalnız gezdigim hissini azaltıyordu es zamanlı olarak gezmemiz  galiba..

bu portreler bolivya  da ortaya cıktı. binalardan insanlara.. daha cok cocuklara bakmaya basladim.