15.3.12

TODAY I AM A BIRD


önce yeni bir pencerede Harry Connick Jr. in Drifting şarkısını bir açalım.


"TODAY I AM A BIRD"

Sırf bu  sözcükleri daha yakından görmek  için günde 10 bardak kahve içebilirim ben.  İçimdeki  dinmeyen  kuş olma (ya da kuş gibi özgür olma) isteği , kahve kokusu ile birleşince zıvanadan çıkarım  iyice.  Hatta çıktım bile.

Yine kendimi  yollara atma arifesindeyim.  Bu cümle , "yolculuğa çıkma arifesindeyim" şeklinde de yazılabilirdi ama benim yaptığım tam olarak kendimi yollara atmak şeklinde bir şey. Belki durduğum yerde özgürleşmeyi beceremediğim için, belki de genlerden bulaşmış bir şey bu,  nedenini bilmiyorum ama zaman zaman bir sebep uydurup gitmem gerekiyor. Nefes almak için gitmem gerekiyor diyorum bir de. Var mı böyle bir cümle?  Ben pek sık söylerim bu cümleyi hatta kısa mesafeler de olsa nefes almak için başı boş sokaklarda yürümem gerekir. Geçenler de bir güzel bahane de uydurdum bu durumuma. "İnsan doğanın parçasıdır falanda filandır, rüzgarı teninde hissetmezse iç dengesini de kuramaz bır bır bır dır dır dır "bu şekilde devam ediyor ve her insanın günün büyük bir kısmını hiç bir şeysiz sokaklarda geçirmesi gerektiğine dair bu cümleler ,hızla takılmadan söylenince inandırıcı gibi geliyor kulağa.

Neden uzaklara gitmeye çalıştığıma bir açıklama getirecek olursak. Başka kültürler falan da filan diye başlıyordum anlatmaya eskiden. Artık anladım ki ilgisi yok bununla. Yine benim o lanet özgür olma hissim ile ilgili bir şey bu da. Gitmek yeterli değil tek başına, kök salamayacak bir ortam olmalı yani sürüklenmeliyim bir nevi ve gittiğim yerde  ev hissi olmamalı.
Ev, geri dönmek isteyecek kadar özleyebileceğim bir tanıma erişmeli yolculuk boyunca bu nedenle olabilecek en kötü koşullara maruz kalmalıyım. Şu: "Ancak hava yüzüme yüzüme vurduğunda yaşadığımı hissediyorum" halleri geçene kadar evsiz, yersiz olmalıyım. Her halde feci şekilde açıkladım bu kendimi yollara atma durumumu. Tüm samimiyetimle durum budur arkadaşlar.

Pek bir garip durum bu değil mi.. Dahası var. Sokakta kendimi en yakın  bulduğum şeyin evsizler olması, mülkiyet,para pul,  sahiplik ile ilgili duygularımın pek bir zayıf olması zaman zaman korkutuyor beni.  Sokakta yaşayanları , yaşamak zorunda olan insanları, bunu yapabilenleri bir an, birkaç saniye , anladığımı hissediyorum sonra korkularım kaplıyor hislerimin üzerini  ama tam olarak yok edemiyor onları. Bu his nedeniyle ben böyle ara ara gidiyorum işte. Sonra içimde, kafamı sokacağım bir ev altına sığınacağım bir çatı olsun hissi ile kavrularak eve dönüyorum. Komik komik cümleler kuruyorum. Evimin kıymetini bileceğim, yemek yapacağım, kendimi sokaklara atıp atıp durmayacağım şeklinde.

Neyse, hisler buydu, gelelim olaya.. Ben yine gidiyorum. Bir sürü bahane buldum bu  son "gitme" me. Hatta ilk başta tamamen  uydurmuştum o sebepleri ama sonra gerçek oldular. Kendim de şaşırdım bir kaç noktadan bağlandı birbirine planlar. Benim başıboş dolaşma planım iş gezisine döndü bir anda  de ev hissi gibi birşey özgürlük planımı bozabilir diye aralara belirsizlikler koydum neyse ki. Küçük sefillikler diyelim. Evi, kök salmayı özleyene kadar on the way again gezecek biraz. Yarın itibariyle ben bir kuşum.

6 yorum:

  1. Keske seninle gelebilsem ben de. Ben de seviyorum ozgur olma hissini, benimkisi daha cok kimselere hesap vermek istememe. Hos hayatimda bana hesap soran da yok ama iste bir sekilde baglarin var ve kafanda kuruyorsun her seyi hesap soruyorsun kendine baskalari adina sonra hesap veriyorsun sonra en cok aslinda sana hic bir sey sormamis o baskasina kiziyorsun bana niye hesap soruyorsun diye. Sana evini ozletecek sartlar mi hazirlayayim simdi ben :)
    Iyi yolculuklar Beyhan, keyfini cikar.

    YanıtlaSil
  2. Ahhhh ahhhh bilen bilir bu hali. Ve bilen bu halde olup da, çocuklarla evde kalmayı ve delirmeyi de bilir.. iyi yolculuklar Beyhan'ım canım

    YanıtlaSil
  3. bu şekilde resimsiz sizin tarzınız olmayan bir yazı hiiç beklemiyordum, yazının şeklinden bir değişiklik olduğu belliydi:)Nasıl uzuuunca bir iç geçirdim "on the way" olma durumunuza, bebekten sonra en özlediklerimden. Guzel bir yolculuk ve macera diliyorum, "on the way" sırasında paylaşımlarınızı heyecanla bekliyorum :)

    YanıtlaSil
  4. Evet biz de ozleyecegiz yine seni beren le birlikte seni bekliyor olacagiz, hatta ozledik bile sabah parka giderken sordu bana beyhan teyze de parkda olacak mi diye , ben de yok beyhan teyze bir sure uzaklarda farkli parklarda olacak dedim :))) buradan seni takip ediyor olacagim

    YanıtlaSil
  5. hayırlı yolculuklar allaha emanet ol

    YanıtlaSil
  6. Nefes almak için gitmeliyim...

    YanıtlaSil