5.4.11




suluboya ilk kez..ve bundan sonra hep.. umarim..
sulu boya yapmak. ne hoş bir duyguymuş..ilk kez yapıyorum ve ilk izlenimler önemli olduğu için hemen yazmam lazım..
benim kafamı boşaltma yöntemlerim vardır. mesela ocak temizlemek.. eski tip beyaz emaye ,ateşli ocaklardan bahsediyorum. son teknoloji cam ocaklardan değil.. bir sürü leke yemek artığı, yağlar fln olmalı, önce yavaş yavaş kabasını alıp, sonra... haha detaya girmişim.. düşünmek bile yetiyor.. ocak temizlemek bir terapidir. bütün sıkıntılarını unutup aklını o an o ocağı tertemiz yapmaya verirsin.. istesen de başka birşey düşünemessin.
sulu boya da tam bunun gibi. boyayacağın yeri önce bir güzel ıslatıp, sonra rengi verdiğinde boyanın su üstünde yayılması.. bazı yerler koyu bazı yerler açık. sonra fırça ile her mudahalende rengin yoğunlaşması. paletten başka renkleri eklediğinde her seferinde farklı bir tonun çıkması.. tüm bunlar olurken tüm dikkatinin kağıdın üzerinde olması..hem kontrolünde hem değil.diğer tüm resim yöntemlerinden daha deneysel.. suluboya böyle birşey işte..
birde kuruma aşaması var. kururken renklerin farklılaşması, katmanların belli olması..
saatlerdir suluboya tekniği deniyorum.. yaptıklarım çok çocuk işi oluyor üstelik.. kendi kendime iltifat anlamında söyledim bu cümleyi..
sulu boya seni seviyorum. sen de sev beni..

2 yorum:

  1. sulu boya diyince aklıma, su isteyen büyüklere su götüren çocuklara ' su gibi azizzz ol evladım ' diyen yaşlı teyzeler geldi...sen de sulu boya resimler yapıp bana gösterdiğinde bu cümleyi kurmak istiyorum sana müsadenle:)

    YanıtlaSil